5.45 uur…. Piep, piep, piep… De wekker gaat… Jeetje, wie heeft dan ook bedacht dat ik om 10 uur al in Amersfoort paraat moet staan, want ja, het is weer de jaarlijkse ledenvergadering waarvan in de ongeschreven regels van mij toch wel word verwacht als vrijwilliger en forumbeheerder, aanwezig te zijn. Maar mensen, waarom moet nou persé om 10 uur al begonnen worden? Mijn denkbeeldige agendapunt voor de rondvraag was in mijn ingedutte droom in de trein op weg naar de vergadering al “Kunnen we in het vervolg niet om één uur ’s middags beginnen en dan met een simpele broodmaaltijd voor de avond, in plaats van de lunch?” Nee, die vraag heb ik niet echte gevraagd natuurlijk, maar dacht ik wel aan, toen ik vanmorgen wat zat te dutten in de trein.
En daar ben je dan, iets voor 10 uur present voor de algemene ledenvergadering. Alle koppen even tellen… 1, 2, 3… Wat? Ik kom bij slechts 15 leden aanwezig?!? Dat zijn er wel heel erg weinig. De Nederlandse Klinefelter Vereniging kent 414 leden, en daarvan komt slechts 3% naar de vergadering? Dat is toch wel erg betreurend en aan de zaal te zien, had het bestuur ook zeker wat meer mensen verwacht. Naja, het is niet anders, we beginnen de vergadering met de notulen van vorig jaar door te nemen. Verschillende mensen reageren er weer op en allerlei muggenzifterij praktijken komen naar voren… Pff, ja, zo kan zo’n vergadering wel uren duren… Was ook uiteindelijk het geval, ruim twee uur zelfs. Beetje te lang, maar ach, ik kwam met de beste initiatieven, waar ik ook mede zelf dan als vrijwilliger tegenaan loop en met name: als jongere met het syndroom van Klinefelter bij de vereniging.
Zo kwam ik vanmorgen in de trein erachter dat de vergaderstukken, dus niet even easy in te zien zijn vanaf het intra-net op mijn tablet of smartphone. Toch wel een fail als je het mij vraagt. Ik ben van de jongere generatie en die doet vooral veel op de “slimme” appratuur, zoals een smartphone, de tablet, laptop etc. En dan werkt het niet. Een gemiste kans vind ik en als we het hebben over kostenreductie, dan kan dat aanzienlijk aan papier schelen. Wellicht dat mijn suggestie om met gesloten documenten via bijvoorbeeld Google Docs wonderen zou doen… We wachten het maar weer af. Ik weet ook niet zo goed in hoeverre het snel zou worden doorgevoerd, maar verwacht er niet super veel van eigenlijk… Ook zijn de verschillende activiteiten voor de vereniging weer besproken. Als vrijwilliger, forumbeheerder van de Nederlandse Klinefelter Vereniging had ik daar mijn “expertise”natuurlijk weer in, dat ik toch wel vond dat het forum daar een plaats op moet krijgen, want het werd nu gezien alsof het forum een bron is voor informatievoorziening, maar dat is het juist niet: het is een interactief platform om ervaringen uit te wisselen en past meer bij het lotgenotencontact. Gelukkig is dat genoteerd. Kan ik volgend jaar terug zien of er daadwerkelijk dingen zijn veranderd…
Eigenlijk was buiten dat de vergadering niet zo boeiend, voor mij althans. Er zijn leden gekozen en er is een lid van het bestuur afgetreden. Voor mij is de vergadering op twee punten belangrijk, vooral dat ik als privé persoon invloed kan hebben op de vereniging. Anderzijds dat vanuit mijn rol als vrijwilliger, en specifiek als enige beheerder van het forum, het forum kan vertegenwoordigen en misschien wel nog belangrijker: dat het internet en internet communicatie gewoon steeds belangrijker word, vooral onder de doelgroep die bij de vereniging soms vergeten lijkt te zijn: de jongeren, die vooral hun contact zoeken via de digitale weg.
Na de ledenvergadering was het tijd van de lunch… Jammie! Daar was ik wel aan toe, naar de gaarheid te voelen opkomen bij zo’n lange vergadering… Daar word ik niet vrolijk van, en zeker niet als ik al om kwart voor 6 wakker word (normaal is voor mij uurtje of 9, half 10). De lunch was uitgebreid verzorgd met verschillende broodjes, beleg etc. Prima! Daar was ik dan ook wel aan toe.
Na de lunch was er gelegenheid voor een algemene lezing over hoe het syndroom van Klinefelter geconstateerd kan worden tegenwoordig, dus via een bloedtest, de vlokkentest of vruchtwaterpunctie. Voor mij eigenlijk allemaal niets nieuws, maar het leek de vereniging wel weer eens tijd dat het “geheugen” opgefrist werd.. Prima… Dat was gewoon even tijd dan voor het innerlijke dutje.
Na de lezing was er nog een uurtje lotgenotencontact waar over en weer verschillende ervaringen zijn uitgewisseld tussen zowel mannen met het syndroom van Klinefelter als de partners van mannen met het syndroom van Klinefelter.
Tja, wat vond ik dan van de dag… Vooral een dag waarop ik erg gaar word. Ondanks dat ik wat had gedut in de trein, maakt het de korte nacht van circa vier uurtjes, niet goed, en ik geloof ook niet dat het komende nacht echt veel uurtjes zullen worden, daar mijn vriendin weer langs komt *jeej*. Maar voor de rest, het is vooral erg langdradig, saai en mijn concentratieboog… Ja, die dis daar eigenlijk net te laag voor. Volgende keer toch maar iets actiefs bedenken. Ik zou zeggen; combineer het… Ik doe wat vrijblijvende suggesties die naar mijn idee goed zullen passen:
- Bowlen en tussentijds de financiële verslagen bespreken; als in:
Gooi je centen maar weg aan verschillende aspecten van de vereniging (is niet per definitie negatief trouwens) - Paintballen en tussentijds de notulen van vorig jaar bespreken; als in:
Schiet je ballen gericht en zet de puntjes op de i - Ritje in de achtbaan en tussentijds de lotgenotencontact bespreken; als in:
Als Klinefelter-man gaat je leven met pieken en dalen, met snelheid en remmen; een typische achtbaan rit - Boog schieten en in tussen de activiteitenplan bespreken; als in:
Alles waar je het niet mee eens bent, gelijk af te schieten met pijl en boog