Vorige week blogde ik al, over het verzoek van mijn zorgverzekeraar, die nog aanvullende gegevens nodig had en ook nog eens foto’s. Vandaag was ik lekker aan het werk en tussen de afspraken door had ik een uurtje vrij, dus gezien ik in een appartement woon, even naar beneden gelopen en de brievenbus open getrokken. Daar zat een brief bij van Zilverenkruis Achmea, mijn zorgverzekeraar. Kon mijn geduld niet opbrengen, dus gelijk beneden de envelop open gescheurd…
De brief was in kopjes ingedeeld, waaronder de eerste alinea aangaf “besluit”, eigenlijk was dat het belangrijkste, dus daar gingen mijn ogen direct op af. De eerste zin werd geschreven: “Wij vergoeden de kosten van uw behandeling met DBC-code …” Eigenlijk verder hoefde ik niet meer te lezen. Ze hebben mijn aanvraag gehonoreerd, eindelijk! Weg met mijn tieten! Operatie weg TIET kan beginnen.
Eigenlijk was het ook niet zo slim, want een kwartier later had ik nog een ontspanningsmassage te geven aan een klant, en ik was heel erg hyper van blijdschap. Dus heb ook gelijk mijn naasten geSMSt met dit nieuws. Daarna heb ik maar zo rustig mogelijk in- en uitgeademd, zodat ik zelf enigszins ontspannen de massage kon ingaan. Maar anderzijds, stel ik had die brief nou niet open gemaakt, dan had ik een uur in spanning gezeten en was het ook niet goed. Dus tja, dan was dit het beste. Uiteindelijk kwam het ook ter sprake bij de klant, en die kon het wel begrijpen dat het als een opluchting voelde. Ik ben natuurlijk dan ook wel heel open over het syndroom van Klinefelter en wat het voor mij betekent. Dus zo raar vond ik het ook niet om mijn klant te vertellen, met name omdat deze dingen eigenlijk al op het wereldwijde web staan.
Na het uur van de massage heb ik gelijk mijn belronde afgemaakt. Veel mensen waren gewoon ook blij voor me, maar het was me nog wat onduidelijk hoe het nu verder ging, dus heb het ziekenhuis nog even gebeld van; hoe nu verder? Het is nu een kwestie van wachten. Zij zouden de brief ook wel binnen krijgen van de verzekering, maar omdat ik al belde, ging mijn dossier einde van vandaag al naar de afdeling planning. Dan word mijn operatie ingepland en krijg ik bericht van een indicatiedatum. Al zou ik, als ik het wil weten, donderdag al kunnen bellen naar het UMCG, met een indicatie. Dat ga ik ook zeker doen, met name omdat ik als zelfstandig ondernemer enigszins vooruit moet plannen. Ik ben zeker 2 weken helemaal niet beschikbaar, en daarnaast ben ik ook nog eens een maand of 3 bezig om te herstellen, gezien je tijdens het masseren nu eenmaal veel gebruik maakt van de borstspieren. Dus ik heb al in mijn hoofd (al voor de goedkeuring) een plan gemaakt van hoe ik dat ga doen en hoe ik het ga opvangen. Met name de groep vaste klanten heb ik al een beeld bij, maar later meer.. Ik moet eerst maar even weten wanneer ik überhaupt aan de beurt ben. Hoewel het om een variabele wachtlijst gaat, dus een wachtlijst wat steeds veranderd en dus kan veranderen of ik vroeger of later aan de beurt ben, geeft het voor mij namelijke en beeld van mijn planning. Ook omdat ik al later dit jaar beurzen gepland heb staan.
Eigenlijk ben ik er wel klaar voor, klaar om de nieuwe stap te maken, klaar om te starten met operatie WEG TIET!
There is One comment
Pingback:Jubileum: 50 blogs verder… | Ik en mijn Klinefelter