Eigenlijk was het al een tijdje aan het sudderen; het feit dat ik onderweg was naar een relatie en sinds vorige week dan ook echt “officieel” gemaakt om dan weer een relatie in te stappen. Voor mij iets wat eigenlijk dubbel bijzonder is. In eerste instantie was ik al ruim vier jaar single, dus was in die zin ook wel weer klaar voor een nieuwe relatie.
Maar ook wel spannend, omdat ik sinds oktober weet dat ik het syndroom van Klinefelter heb en voor het boek Ik en mijn Klinefelter ook ex-en benaderd heb over bijvoorbeeld seksuele omgang. En al geruime tijd had ik dan ook geen seks meer gehad en helemaal al niet sinds ik dus weet dat ik het syndroom van Klinefelter heb. Danwel sinds ik aan de testosteron ben. En dat was voor mij wel spannend. Spannend in verschillende opzichten. Als je voor de eerste keer seks hebt met je (nieuwe) partner, is dat naar mijn idee altijd wel spannend. Vragen als waar houd je partner van, wat vind ze fijn of juist niet, ga je allemaal mee experimenteren. En met het syndroom van Klinefelter al helemaal. Dat heb ik als een van de eerste keren al gelijk gemeld, dat er geen zaadcellen in de pijpleiding zitten en geen kinderen via de natuurlijke weg te krijgen zijn. Gelukkig (voor mij denk ik dan) was dat niet een probleem. Ze vind me leuk om wie ik ben, niet om de ontbrekende zaadcelletjes.
Gisteren heb ik dan met haar besproken, en verteld dat ik dit moest bloggen naar mijn gevoel. Het is namelijk een onderdeel van mijn weg, omgaan met het syndroom van Klinefelter en omgaan met wat anders is. Omgaan met …. Ja, daar draait het eigenlijk om. Ik weet in verhouding natuurlijk niet heel erg lang dat ik het syndroom had en had dan ook niet eerdere symptomen die daar expliciet naar toe verwezen. Maar dat heeft dus wel invloed, ik merk vooral de onzekerheid en vraag veel bevestiging van haar. Met name op het gebied van seksualiteit, dit omdat de ex die wel meewerkte aan het boek, een minder rosekleurig beeld gaf voor mij over de seksualiteit.
Ik citeer uit het boek (nog niet gecorrigeerd deel):
Mijn gevoel was altijd dat ze er wel tevreden over was, gezien we het juist vaak deden, echter ervaarde Lieke het juist wel weer anders. Lieke vond de seks niet erg lekker, met name omdat de penis haar onvoldoende raakte, zowel in de omvang als lengte niet. Dat vond ik toch wel erg jammer om te horen op het moment dat Lieke het vertelde. Met name omdat je zelf dan een heel ander beeld ervan had, die natuurlijk er ook weer positiever uit zag.
Dat maakte me nu natuurlijk eigenlijk dubbel onzeker, de eerste keer vrijen met mijn nieuwe vriendin… Terwijl de laatste die echt feedback had gegeven, niet zo heel positief was. Eigenlijk is het wel logisch. Een man met het syndroom van Klinefelter kent bij een tekort van testosteron vaak een kleinere penis, kleinere testikels en een afwezige functie van de testikels, waardoor dus geen zaadcellen en testosteron worden aangemaakt. Daar was ik dan ook wel bang voor, bang voor de reactie, bang om daarop afgewezen te worden. Je kwetsbaarheid moet getoond worden en dat is stiekem toch wel heel erg eng! Ik had me daarom voorgenomen om vooral haar te verwennen. Dan maakt de maat van de penis niet zoveel meer uit.
Nu heb k dan dagelijks shotjes van de testosteron wat ik op mijn lichaam moet smeren, dus eigenlijk heb ik daar steeds aan gedacht, bij onze eerste date eigenlijk gelijk al qua tijdsplanning, zodat wanneer het toch zou gebeuren, er geen overdracht kan zijn van de testosteron. Het is daarom wel een beetje plannen. De androgel geeft namelijk aan dat je minimaal 6 uur de gel erop moet laten zitten voor het te verwijderen voor een optimaal effect. Dus dat betekent voor dat je met elkaar seks gaat hebben of voordat mijn vriendin op de stoep staat, even te douchen of als de tijd of iets dergelijks het niet toelaat, even met water en zeep de plekken waar je ‘s ochtends de gel hebt aangebracht, te wassen. Dat is toch iets waar ik wel steeds bij stil sta en heb ik ook verteld aan mijn vriendin, dat ik dat wél moet doen.
En dan is het zover, je ziet je vriendin, waar het vrij onschuldig begint met zoenen, loopt het vanzelf uit op meer. Eigenlijk kent ieder ander dat wel en verwen je haar, eigenlijk zoals je alleen met je geliefde kunt doen. Ondanks dat je dan toch een kleinere penis hebt (gemiddelde penis is in erectie overigens 15 cm lang en in omvang 8 tot 12 centimeter) ten opzichte van het gemiddelde, kon ik mijn nieuwe vriendin er toch wel voldoende mee stimuleren. Natuurlijk met voldoende voorspel erbij, iets wat ik zelf erg leuk en plezierig altijd vind om te doen en heb daar ook een ander woord voor bedacht, gewoon omdat ik het leuker vind klinken: viezelfozen. En met het viezelefozen ben je ook gelijk zelf je eigen mood aan het opbouwen, al heb ik het idee dat met het testosterongebruik je sneller tot een erectie komt, en daarnaast: de erectie ook langer kan volhouden. Dit komt denk ik ook mede doordat de penis wat kleiner is dan normaal, want zo krijg ik onvoldoende stimulatie opzich, waardoor ik langer de penetratie kan volhouden, omdat de orgasme uit blijft van mijn kant uit. Dus dat kent zijn voordeel op zich ook wel weer, als zou het natuurlijk ook wel fijn zijn dat je een gezamelijke orgasme kent. Gelukkig heb je dan ook wel weer andere maniertjes om dat samen te doen tijdens het viezelefozen bijvoorbeeld.
Wat ik tevens een groot verschil vind nu met het testosterongebruik erbij, dat je gewoon langer seks kunt hebben, en dat je maar weinig tijd nodig hebt na een orgasme, om je penis weer “op te laden” voor een volgende ronde. Het is dan welliswaar niet zo dat bij een volgende ronde zoals bij de eerste keer je direct een erectie hebt, een beetje hulp zit daar wel bij van je vriendin, maar toch kun je een tweede maal gemakkelijk binnen een uur verder vrijen en je vriendin bijvoorbeeld wel door het vrijen een orgasme geven, of meerdere malen, omdat je het juist langer kunt volhouden. De testosteron kent in dat geval ook wel zijn voordeel en zou haast zeggen (niet dat ik het ooit gebruikt heb) dat het haast wel beter moet gaan werken dan viagra. En daar heeft mijn vriendin in dat geval ook weer haar voordeel mee.
There are 4 comments
goed stuk romano.!!
leuk dat je een vriendin hebt.!!
succes en heel veel liefs:je massage collega;karin.xx
Pingback:Onverwachte confrontatie met je onvruchtbaarheid | Ik en mijn Klinefelter
Pingback:Size doesn’t matter? | Ik en mijn Klinefelter
Pingback:Jubileum: 50 blogs verder… | Ik en mijn Klinefelter