Even uitwaaien…

Eens lekker aan zee, de zon die schijnt, een straalblauwe hemel, een fris briesje, maar niet te te warm of te koud. Ver tot aan de horizon alleen maar water terwijl daarginds, verweg aan het randje van de horizon nog een schip vaart uit het zicht, alsof het schip nooit dichtbij is geweest. Golven slaan tegen de kustlijn, een kwetsbare kust maar met een stabiele romp. Soms denk ik dat de gedachten in mijn hoofd, hetzelfde zijn als de zee: ze zijn eindeloos ver en eindigen nooit in mijn hoofd. Ik zelf ben dan de kust en de duinen. Ik ben kwetsbaar en beïnvloedbaar met mijn gedachten, maar baas over de duinen, over de romp en hoe ver ik de gedachten laat komen.

De afgelopen weken is het bijna alleen maar hectische en drukte geweest. Drukte zit ook wel echt in me, maar allerlei andere druk van buitenaf, waar ik niet zelf voor kies, kan ik minder goed tegen. Zo heb ik een buurvrouw, al een jaar of 3 is het eigenlijk ellende, een flink dossier dat bij de politie ligt en veelvuldige geluidsoverlast van muziek en haar “foute mannen-keuze”. Vooral de foute mannen keuze is wel het ergste. Ik weet niet hoe ze het doet, maar elke keer treft ze een vent die de handjes niet thuis kan houden… En daarnaast: ze drinkt maar al te graag een borrel. Het maakt het allemaal niet makkelijker. Elke maand is het gemiddeld raak dat ik of de politie of het alarmnummer moet bellen. Het intense geschreeuw, gehuil, de klank van pijn: het is gewoon niet te negeren. Vandaag kwam ik in de hotelkamer, na weer een “luidruchtige” week rondom mijn thuis en ik dacht “eindelijk… geen geluiden”. Wat kan een mens dan genieten van niets, nada, noppes.

Nu dus even lekker aan zee, alsof mijn gedachten weg waaien en ik de rust kan nemen in mijn hoofd. Er is natuurlijk ook nogal wat gebeurd ook de afgelopen weken, zakelijk, privé, de combinatie ervan. Zakelijk gezien zijn er eigenlijk alleen maar leuke dingen gebeurd, maar wel een hele boel leuke dingen waardoor het “lekker druk is”. Het is ook wel flink “knokken” om mijn eigen productenlijn op de markt te zetten en veel mensen te laten weten hoe fijn mijn producten zijn en hoeveel mensen ik er ook blij mee maak. Terwijl ik hier ook op het strand zit te schrijven, denk ik ook “Zou ik de zee-geur niet in en potje kunnen stoppen?” of “Hoe moet ik dan dan die geur maken? En wat ruik ik dan eigenlijk?” Eigenlijk is het dus tegelijkertijd inspiratie aan het opdoen, maar het concreet maken in een etherische olie, dat gaat lastig worden. Want ik denk vooral een schelp-achtige geur te ruiken, maar een etherische olie is daar naar mijn weten niet van.

Privé heb ik de afgelopen tijd vooral veel confrontaties gehad met mijn onvruchtbaarheid. Met name in het daten blijft het een lastig ding, me name de wat oudere vrouwen/meisjes, van eigenlijk mijn eigen leeftijd, waar ik al snel afgekeurd word of als minderwaardig word afgeschreven. En hoewel ik denk dat de vrouw géén flauw benul heeft van wat ze zeggen tegen de ander en hoe het geraakt word, doet het wel zeer. Ik kan er helemaal niets aan doen namelijk. Soms zijn die woorden van een vrouw dan ook echt bikkel hard. Wat moet je er dan ook mee? Mensen gaan er eigenlijk altijd vanuit dat je “gewoon vruchtbaar” bent. Ik heb vrijdag avond daarom een shirt gemaakt en besteld (zie foto), bedoeld om mensen in eerste instantie wat te shockeren en van daaruit hoop ik dat het gesprek eens op gang komt. Qua detail: de bedrukking is in glow in the dark waar ik dan voor heb gekozen omdat ik het ook wel kan zien als een joke bij een date. Maar ik heb wel vaker shirts aan met bepaalde tekstuele uitdrukkingen. Mocht iemand ook een exemplaar willen… Ik kan het altijd nog bijbestellen met deze tekst. Laat het me maar weten.

Eigenlijk ben ik nu wel eens klaar met het schrijven, ik zou niet weten wat ik er nog bij moet zetten en wat er uit mijn pen (in eerste instantie) zou moeten vloeien. Ik zit inmiddels al dik een uur te schrijven en intussen naar de zee te staren, waarbij het wel weer oplucht. Misschien dat de gedachten spontaan zijn weggewaaid. Ik weet alleen nog niet welke geur ik in het potje moet stoppen.