Klinefelter
Vandaag was het dan zover, de eerste keer dat ik op een lotgenotendag voor het syndroom van Klinefelter. Ik had de vorige net gemist, omdat deze dan niet in mijn planning paste, dus rees deze keer door het witte landschap van Nederland, door naar Nijmegen waar bij elkaar zo’n 20 lotgenoten bij elkaar kwamen. Hoewel er niet alleen mensen waren…
Iets wat ik al een hele tijd van droom; weg met mijn tieten! Mijn tieten staan vooral voor teleurstelling, negatieve emoties en jarenlang kwellen van verschillende mensen. Vanaf mijn 11e heb ik al borstontwikkeling, en op mijn 13e zijn we hiervoor al eens in het ziekenhuis geweest, omdat het mijn ouders en mijzelf niet normaal leek. Op dat moment had…
Een week of twee geleden heb ik een aantal hoofdstukken opgestuurd naar uitgeverij De Bezige Bij. Niet zozeer omdat door hun wel of niet mijn boek word uitgegeven. Het is zeker dat het gebeurd, maar meer omdat de plaatselijke boekhandel mij had verteld dat zij regelmatig jonge auteurs in hun portfolio opnemen. Ik was sowieso van plan het in eigen…
Gisteren was het EIN-DE-LIJK zover: ik had een afspraak bij de chirurg, eigenlijk iets waar ik al sinds mijn afspraak met de endocrinoloog op 21 november naar uit had zitten kijken en zeker de laatste week echt de nachtjes zat af te tellen. De kerstdagen vond ik daarom ook een stuk minder interessant.. Was het maar over, was het maar 27…
Voor de een is december een stuiterende maand, om dat de goedheiligman er is en in spanning op cadeau’s zit te wachten. Voor de ander is het de familiestress van de kerstdagen en voor weer iemand is het stuiterend om alvast zich te verheugen op de stuiterende vuurversiersels zowel op de grond als in de lucht. Nee, voor mij is…
Langzaam maar zeker ben ik bezig mijzelf te ontkleden. Ik loop verschillende fases door om mijn leven weer te herordenen, allemaal met één doel: de nieuwe Romano blootleggen. De stapjes worden allemaal doorgelopen in het boek Ik en mijn Klinefelter wat ik druk aan het schrijven ben. Zie je vooral aan het begin van het boek nog een jongen die…
Eigenlijk is het al een paar dagen stil in het schrijfwerk, ook al was de vorige blog nog druk in de schrijveritus, is het nu vooral onderzoekeritus. Inmiddels draait nu zo’n twee weken de online vragenlijst met betrekking tot relaties en seksualiteit. Het idee was om minimaal 100 jongedames te hebben die de vragenlijst in zouden vullen zodat ik een…
Inmiddels ben ik al weer druk aan de schrijveritus. Nee, geen nieuwe aandoening, maar vooral veel schrijven voor het boek “Ik en mijn Klinefelter”. Het gaat eigenlijk sneller dan verwacht, afgelopen weken bijna elke dag een stukje geschreven in het nieuwe boek waar al veel zaken aanbod zijn gekomen die ik sinds mijn weg ben tegengekomen. Er zijn dan ook…
Op 18 oktober jongstleden kreeg ik te horen dat ik het syndroom van Klinefelter had. Een syndroom wat ik eigenlijk mijn hele leven al bij mij draag, maar dat pas ontdekt werd op het moment dat ik zaaddonor wilde worden en er geen zaadcellen in mijn sperma bleken te zitten. Het ging als een schok door mijn lichaam heen en…