Enige tijd geleden heb ik de stap gemaakt: ik wil pleegouder worden. Om pleegouder te worden, moet je een traject door, waaronder dat je naar een voorlichtingsbijeenkomst moet, je moet je formeel aanmelden en nog wat stappen verder.
Inmiddels had ik de voorlichtingsbijeenkomst al doorgelopen, een informatieve avond waar alle facetten van pleegzorg en mogelijke verwachtingen die je kunt hebben. Na afloop van de bijeenkomst heb ik mij officieel aangemeld als pleegouder. In zo’n geval moet je een vragenlijst invullen en daarnaast een medische vragenlijst. Deze stuur je op naar Elker en zij sturen jouw aanvraagformulier weer door naar de Raad voor de Kinderbescherming.
De Raad voor de Kinderbescherming kijkt in een drietal registers, om te kijken of je überhaupt pleegouder mag worden. Zij kijken naar:
- Het Algemene Justiële Documentatieregister.
- De Gemeentelijke basisadministratie.
- Het raadsarchief.
Overigens kan de Raad voor de Kinderbescherming niet zien of ik geschikt ben als pleegouder. Dus geeft de Raad voor de Kinderbescherming slechts een “verklaring van geen bezwaar” af, die ook weer richting pleegzorg gaat, zoals hier in Groningen dat geregeld word door de organisatie Elker. Je hebt dus voorlopig een groen licht.
Nu pas begint het traject pas eigenlijk. Het vervolgtraject bestaat nog uit verschillende stappen. Zo zal ik hierdaags contact krijgen van iemand van Elker waarmee ik een kennismakingsgesprek heb bij hen op kantoor. Vervolgens zal er ook een kennismakingsgesprek plaatsvinden bij mij thuis. In deze gesprekken word onder andere gepeild of ik geschikt ben als pleegouder, wat mijn verwachtingen zijn en wat mijn wensen zijn. Ik heb daarin een vrij duidelijke wens, namelijk om de functie van weekend-pleegouder, waarbij ik eens per 2 á 3 weken een pleegkind gedurende een weekend heb. Dit zijn echter niet de makkelijkste kinderen; juist komen zij omdat ze dan hun ouders, of andere pleegouders, een weekend te ontlasten.
Na deze gesprekken zal ik een cursus moeten bijwonen, die mij alle facetten van een goede pleegouder in de vingers geeft, met verschillende handvaten. Je krijgt natuurlijk regelmatig vragen ook vanuit het pleegkind kan ik me zo voorstellen, waardoor ik wel tactische antwoorden moet kunnen geven. Ik stel me dat zo voor onder andere dat plaatsvindt tijdens deze cursus.
Al met al is dit nog maar het begin van het traject; een formaliteit, maar een begin van een proces dat tussen de 8 en 10 maanden gaat duren, en dan ben je er nog niet. Dan pas kun je worden ingeschreven worden als pleegouder, en ook al ben je ingeschreven als pleegouder, dan is het maar de vraag of er een match is tussen pleegkind en pleegouder, want het kind staat hierin centraal, wat ik niet meer dan logisch vind. Ik kijk uit naar de toekomst, maar het is een kwestie van afwachten, net als zoveel dingen.
There is One comment
Pingback:Een soort van antwoord van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport | Ik en mijn Klinefelter