Niet goed in mijn velletje…

Al een paar weken is het gaande, ik blogde er al eerder over, maar zit de laatste weken niet goed in mijn velletje. Best vervelend, niet alleen voor mezelf, maar ook mijn omgeving krijgt de laatste week er meer en meer van te zien: mijn persoonlijke omgeving wel te verstaan…

Het is eigenlijk begonnen met toestanden rondom mijn bedrijf en geouwhoer met mijn ex en vrouwen. Meer en meer kreeg ik de indruk van bepaalde vrouwen dat het bijvoorbeeld van 1 kant kwam (de mijne) om contact te behouden en dat vreet energie. Inmiddels ben ik er een dagje tussenuit geweest, maar echt rust heeft het mij niet gebracht. Vond het wel lekker, daar niet van, maar echt rust in mijn hoofd en omgeving heeft het nog niet echt gebracht. Sterker nog: ik vind mezelf niet eens leuk op dit moment.

Ik heb een paar weken terug mijn telefoon moeten wegbrengen ter reparatie, dus heb echt een k*t telefoon wat een flinke achteruitgang is van wat ik had, de contacten in mijn omgeving die willen dan gebruik maken van apps, die via die telefoon moeten… Ik heb dus ook totaal geen behoefte om mijn telefoon te gebruiken voor andere dingen dan nodig. Ik merk aan mezelf sowieso wel dat ik wat klaar ben met telefoon-communicatie. Ik kan  het gewoon niet meer zo lang achter elkaar, helemaal niet als de techniek niet meewerkt, ga ik me er meer en meer aan irriteren. Dus ik leg ook liever mijn telefoon helemaal weg als het moet.

Een week of twee geleden heb ik sowieso een resoluut besluit genomen: ik heb mijn telefoonnummer laten blokkeren en een ander nummer aangevraagd. Mede omdat ik gewoon het niet voor elkaar kreeg om mijn telefoonnummer te verwijderen van sites en gebeld werd door mensen op tijden die ik niet prettig vind, anderzijds omdat ik gewoon ook geen overzicht meer had over wie mijn telefoonnummer wel of niet in bezit heeft. Ik heb nu duidelijke keuzes gemaakt in wie mijn nummer wel of niet mag, of waarvan ik vind: je verdient het niet om zo dichtbij mij te staan. Dit zijn mensen die dan of mij enorm gekwetst hebben of mensen niet hebben laten blijken interesse te hebben in contact met mij. Ben er namelijk erg klaar mee zoals ik al aan gaf, dat het van één kant komt. Deze mensen hebben mijn mailadres gekregen… Als ze nog echt wat willen, mailen ze maar… Maar eerlijkheidshalve, verwacht ik het niet meer. Het betekent wel dat in één klap de contacten flink worden uitgedund en je snel genoeg merkt wie wel of geen contact meer wil en vind het prima in die zin… Maar tegelijkertijd voelt het toch wat beduvelt. Het voelt alsof die mensen die dan eerder contact hadden met mij, die dat nu niet meer vanuit hun initiatief doen, het meer deden om sociaal te zijn, dan dat er dus sprake was van geen oprecht contact. Zo voelt het een beetje en dat hoort ongetwijfeld bij het leven, maar leuk is anders. Maar aan de andere kant heb ik ook niet de behoeft aan mensen die niet oprecht kunnen zijn. Dat is toch wel iets wat ik belangrijk vind.

Momenteel functioneer ik vooral op basis van de ratio, maar tegelijkertijd ben ik moe, lusteloos, en heb in weinig dingen zin. Dingen gaan veel langs me heen, moet vooral aantekeningen maken van wat ik nog moet doen, anders ga ik dat vergeten. Verder weet ik soms niet meer aan het eind van de dag wat ik zoal heb gedaan. Ik heb sinds gisteren mijn dosering van de testosteron verhoogd, mede omdat ik hoop dat mijn energie wat omhoog gaat. Ik merk er nu nog niet veel van, maar vandaag is het ook wel een relatief drukke dag voor mij geweest. Ik weet dat het ook enige tijd nodig heeft om in te werken, dus ik wacht het af of de tostran (dosering 80 mg/dag) zijn werk gaat doen. Soms weet ik ook niet zo goed wat ik nou precies voel, laat staan dat ik precies weet waar het nou allemaal door komt… Ik denk vooral een samenloop van omstandigheden, de optel som van verschillende dingen die het de das om doet. Het zal nog wel even doorpruttelen, maar het zijt zo…