Afgelopen week heb ik maar eens mijn inzending gedaan voor de Bol.com schrijfwedstrijd. Toch was het even zwoegen voor mij, want het was niet helemaal een vrije wedstrijd en zaten een paar “hindernissen” ingebouwd waar het verhaal aan moest voldoen;
- Het verhaal mocht maximaal 500 woorden bevatten (Dit is relatief weinig daar de gemiddelde blog toch wel 1.000 tot 1.500 woorden bevat)
- Ik moest vijf artikelen verwerken uit de laatste editie van het blaadje “AllesVoor“; een uitgave van Bol.com en Albert Heijn
- De titel was dan wel vrij
- Het moest “iets met vakantie” te maken hebben
- Het verhaal moest beginnen met: De avond viel. Het begon al te schemeren en op een paar spelende kinderen na was het zwembad zo goed als leeg. Plotseling klonk in de verte …
Nu inmiddels de inzendtermijn verstreken is, kan ik mijn verhaal hier ook publiceren die ik heb ingestuurd.
Knallende start van de vakantie
De avond viel. Het begon al te schemeren en op een paar spelende kinderen na was het zwembad zo goed als leeg. Plotseling klonk in de verte een harde knal. Albert pakte snel zijn Nikon Coolpix S700 compactcamera die net die week bezorgd was en sprong op de fiets naar de plaats waar de knal vandaan kwam. Daar aangekomen zag Albert een jongeman op de weg staan die zojuist zijn Help Veiligheidsvest aangetrokken had. In zijn hand zwaaide hij met de Tom Tom XL Classic wat van ver weg te zien was om zo voorbijgangers te seinen voor hulp.
“Gaat alles goed met u? Heeft u nog hulp nodig?”, vroeg Albert.
De jongeman knikte, “Mijn vriendin is zwanger en heeft een bloeding. Ik heb geen idee wat ik moet doen!?! We waren op weg naar ons vakantieadres, maar nu dit… Dat kunnen we er niet bij hebben…”
Albert: “Heeft u een EHBO kit in de auto?”
De jongeman bracht hem de Basic Bag First Aid EHBO kit. Daar kon Albert wel wat mee… Hij ging naar de vriendin van de jongeman ze wijst al snel naar de plek op haar hoofd waar ze haar hand voor houd. Oei, een flinke snee in het voorhoofd. “Hoe heet je?” vraagt Albert aan haar. “Jessica Bol” antwoord ze zachtjes, terwijl Albert haar gerust probeert te stellen. Uit de kit pakt hij tissues om wat bloed weg te halen zodat dit verbonden kan worden.
De jongeman loopt wat onrustig om Albert heen en vraagt of het goed komt. Albert antwoord: “Heb je geen telefoon, dan kun je een ambulance bellen zodat Jessica nog even nagekeken kan worden in het ziekenhuis?” De jongeman schut van nee. Intussen grijpt Jessica naar haar tas en haalt er een oude Nokia 3310 uit. “Hier Bert, we hebben de reistelefoon bij ons.” En geeft de telefoon aan de jongeman om te bellen naar het alarmnummer.
Albert begint intussen Jessica te verbinden, eerst een snelverband om en drukverband erover zodat het goed ingepakt kon worden.
In de verte hoort Albert de sirenes al aankomen van de ambulance. Jessica is al een stuk rustiger en Albert ontfermt zich over Bert die nog wat paniekerig is.
“Het gaat goed komen Bert, ze gaan alleen nog even nakijken of verder alles goed is, geen zorgen. Je hebt het goed gedaan.” Zegt Albert tegen Bert. Langzaam begint Bert ook rustiger te worden.
De ambulance arriveert en nemen Bert en Jessica mee in de ambulance in het dichtstbijzijnde ziekenhuis, terwijl Albert nog met de politie praat wat hij gezien had en wat er gedaan werd om dit door te geven
Nadat hij zijn verhaal had gedaan, fietst Albert weer naar huis, pakt uit de koelkast een lekker koel glas limonade en gaat languit zitten op zijn Laforma Zitzak koni… “En nu even tijd voor mij” dacht Albert.