Vandaag de dag is het vijf maanden na de gynaecomastie operatie. Een behoorlijke tijd alweer verstreken, maar het herstel, daar zijn we nog niet klaar mee. Naar verwachting zal het nog maandenlang duren voor ik weer fulltime kan werken als masseur. Na de operatie mocht ik 7 weken mijn werkzaamheden niet uitvoeren, voor een mooi resultaat.
Na deze weken ben ik weer gaan opbouwen in uren. De eerste week heb ik het rustig aan gedaan, met slechts 2 uurtjes. De week erop heb ik het verdubbeld en een aantal weken volgehouden, voor ik verder ging met de uitbreiding. Deze week had ik dan ook een enorme uitdaging aangenomen: op maandag en donderdag beide dagen 5 uur stoelmassages in blokken van 75 minuten bij een bedrijf in Groningen. Prima. Was gelijk een test in hoever ik het aankan, want stoelmassages geven, is één van de pittigste massages, daar je altijd door één of twee lagen kleding heen moet drukken, en dus EXTRA kracht moet zetten. Deze kracht die ik moet zetten, komt met name uit de borstspieren, schouderspieren en de gehele armen en handen. Alleen deze laatste zijn dan wel niet geopereerd, maar hebben wel heel lang verhoudingsgewijs weinig gedaan. Na afgelopen maandag, was mijn lichaam dan ook volledig ontregelt, met vooral veel stijfheid in handen en armen. Ook de borstspieren, of naja, de spieren niet zozeer, maar de littekens waren weer heerlijk (ahum) gevoelig en er trad wat stijfheid in de borstspieren op. Dit heeft nog tot woensdag aangehouden. Gisteren heb ik opnieuw een dag gemasseerd, iets meer rekening gehouden met het feit dat ik zoveel moest masseren en meer met mijn ellebogen gewerkt in plaats van met mijn duimen. Ook heb ik wat sneller naar hulpmiddelen gegrepen, om het voor mezelf beter vol te houden. En dat hielp wel. Mede waarschijnlijk ook wel dat ik een betere nachtrust had van te voren, maar vandaag is het wel weer bingo. Niet de hoofdprijs, maar het is wel weer stijf in mijn armen en handen, ook de tepels doen hun tintelingendans weer en de borstspieren… Ach, die doen maar gezellig mee.
In dat opzicht is dit “betaalde experiment” goed geslaagd. En kan ik hier mijn lering zeker uit halen. Ik ben er fysiek dus niet aan toe om elke dag 5 uur achtereen te werken, waar dan maximaal 15 minuten tussen de blokken zat (en éénmaal 30 minuten voor de lunch), als dat voor mijn lichaam nog zoveel doet. Wel lukt het mij dus goed om 75 minuten, met enkele minuten ertussen, te werken. Daarom heb ik vandaag in mijn eigen reserveersysteem, de lichtere massages (om te geven) open gezet tot een maximale duur van 90 minuten, en hier ook een aantal blokken op aangepast. Ik ben dus een nieuwe stap ook weer ingeslagen waardoor ik vanaf aankomende week 12,5 uur per week aanbied aan mijn klanten. Wel heb ik nog vaste blokken van een half uur pauze aangehouden. Dat is pas de volgende stap om deze weg te laten. Naar verwachting zal dit ergens eind januari worden, misschien februari dat ik zover ben.
De herstel van de wonden gaan ook wel goed. Er groeit in elk geval weer borsthaar rondom de tepels/borsten. Ondanks dat het niet veel is, maar dat is ook deels te wijten dat ik misschien nog maar een jaar testosteron medicatie gebruik. Op zich is het herstel qua uiterlijke kenmerken wel mooi vind ik zelf. De onderstaande foto’s zijn van vanmorgen:
Het litteken rond de tepels valt ook gelukkig niet zo op bij veel mensen, tenminste, dat idee heb ik sinds een paar weken als ik in het zwembad kom, dat het niet zodanig opvallend is dat mensen er echt naar moeten kijken ofzo. Dus dat valt me weer mee. Al denk ik altijd wel bij het zien van de twee ringen rond mijn tepels “E.T. from home”. Ik weet niet hoe ik op die hersenkronkel ben gekomen, maar zit er nog steeds in.
Vooruitzicht
De vooruitzichten van herstel zijn goed. De plastisch chirurg, maar ook de huisarts hebben aangegeven dat het een lange tijd duurt voor ik weer volledig hersteld ben. Belangrijk is dat ik de littekens vet houd, dus regelmatig insmeer met vaseline of crème. Of in mijn geval; massageolie, wat ik ook voldoende in huis heb. Ze benadrukken ook dat het bijna 2 maanden heeft stil gestaan en dat het lichaam dan echt hard achteruit gaat, als het gaat om conditie in spieren en dat het veel tijd nodig heeft om weer op te bouwen. Ze geven dan ook de indicatie dat het wel een jaar kan duren, voor ik weer fulltime kan werken, in mijn beroep is dat 25 tot 30 uur per week. Als je kijkt naar dat ik nu opgeschaald ben naar 12,5 uur per week, zit ik wel redelijk in dat tempo.. Maar nu is het nog te verdelen over de dagen in de week: straks moet ik toch echt naar meer uren per dag en dan word het lastiger, omdat dan echt aan uithoudingsvermogen gewerkt word. We zullen zien en ik wacht het vooral af. En dan af en toe eens een experiment doen, waardoor ik weet waar ik aan toe ben.