Vanmorgen was ik uitgebreid te gast bij het radioprogramma De Centrale bij Radio Noord (luister terug). Ik werd prima onthaald en ik had gisteren pas het ebook verstuurd. Het verbaasde mij dan ook dat ze het hele e-book al gelezen hadden. Dat zou ik dus nooit kunnen; daar heb ik simpelweg niet de concentratie voor. Tijdens de uitzending hebben we het uitgebreid gehad over het syndroom van Klinefelter en de onvruchtbaarheid daarbij. Daarnaast was er gelegenheid voor luisteraars om daarop te reageren, wat ook veel gedaan werd.

Zo was Marijke ook aan de telefoon, die haar man het syndroom van Klinefelter heeft, maar eigenlijk niet een plek eraan kan geven of zich begrepen voelt. Dat begrip van mensen, of het nu je familie of vriendenkring is, is soms ook erg lastig. Soms reageer ik, zeker met de testosteronmedicatie van tegenwoordig, wat opvliegerig. En het is is gewoon heel lastig ook voor mensen om te begrijpen. Zeker als je zo jong bent als ik met mijn 24 jaar jong, zijn er andere jongeren die soms je denken te begrijpen, maar het in werkelijkheid niet kunnen voorstellen of inleven wat een aandoening, als het syndroom van Klinefelter, nou eigenlijk met je doet.

Ook een jaar na de diagnose, pruttelt het bij mij nog steeds door, ik heb dan welliswaar het van mij afgeschreven in Ik en mijn Klinefelter en daardoor actief bijgedragen in mijn eigen verwerkingsproces en mogelijk daarin ook tips te geven voor andere jongeren die deze diagnose krijgen. Maar dat ik het helemaal verwerk heb, kan ik zeker niet zeggen. Vooral deze dagen, is het weer even minder. Maar zoals de Groningers het zeggen; “Het ken minder”, geldt dat ook voor mijn situatie op het moment. Ik ben al van ver gekomen, maar het kan altijd minder.

Boekverkoop

Gisteravond kreeg ik voor het eerst via Bol.com een bestelling. Sinds vorige week is het boek daar ook verkrijgbaar en word dan welliswaar via mij afgehandeld, toch is het een mooi lichtpuntje. In totaal zijn er nu 48 boeken uitgeleverd na vandaag en zijn er in elk geval nog 4 bestellingen in afwachting van betaling, dus in totaal 52. Dat is al meer dan ik had verwacht in dit stadium, ik had in de eerste week na de release rond de 30 tot 35 boeken gehoopt, dus dit is een heel mooi aantal, als je het mij vraagt.

Herstel operatie gynaecomastie

Inmiddels zijn we ongeveer 3 tot 3,5 maand verder na de operatie. Het herstel gaat opzich okay, tenminste, dat denk ik… Gezien ik niet elke dag zo’n operatie heb, moet ik het maar afgaan daarvan. Mijn enige refferentiemateriaal is een vriendin die zelf dan een borstverkleinende operatie heeft gehad en dus enigszins kan weten of iets nog normaal is of niet. Naast de mannen natuurlijk die ik op het forum van de NKV kan aanspreken. Ik vind persoonlijk het gebied nog vrij gevoelig. Afgelopen vrijdag waren mijn ouders 25 jaar getrouwd en kreeg ik een knuffel van iemand, alleen voelde ik dat nog even flink. Ook trekken de littekens nog flink/zijn gevoelig, met name de randen zelf. Ook heb ik zelf het idee dat de weersomstandigheden, de kou, niet echt heel relaxt werken op de het herstel van de littekens. Ik wilde gisteren de huisarts vragen om er nog even naar te kijken, daar ik graag weer eens zou willen zwemmen en toch even medisch advies wil inwinnen of het al verstandig is ja of nee. Helaas is mijn huisarts op vakantie en is dit volgens de assistente geen noodzakelijke vraag, dus moet ik volgende week weer terug bellen voor een afspraak. Ook als ik op mijn zij ga liggen in bed, is het vaak nog even gevoelig. Ik zou ook wel graag willen weten hoe lang dat zo aan blijft houden.

Qua werken zit ik momenteel op maximaal 6 uur per week aan massage, deze week en volgende week heb ik dan nog wel een beurs erbij, dus komt er nog wel wat tijd bij, maar dat is voor mij mooi als experiment om te zien hoe dat gaat en verloopt.

Deel dit: