Het heeft een tijd geduurt en de nodige frustraties van mijn kant gekend, maar vanmorgen kreeg ik dan een telefoontje van de afdeling planning van de plastische chirurg. Ze waren er eindelijk achtergekomen dat de combinatie van dokter Krabbe en dokter Middelberg een onmogelijke opgave was om mijn operatie te laten doen. Waarom ze er nu pas achter komen, vraag ik me dan ook af.
De eerstvolgende mogelijkheid bij dokter Krabbe zou dan op 9 september zijn. Nu hadden bij het UMCG dus een nieuwe arts aangetrokken, die niet zulke extreem lange wachtlijsten kende. Daardoor zou ik daar al op 11 juli onder het mes kunnen bij de nieuwe chirurg. De vraag was dus wat ik graag wilde. Ik hoefde er eigenlijk niet lang over na te denken. Ik heb dus gekozen voor 11 juli, in eerste instantie gewoon omdat die periode tijdens het komkommerseizoen valt van mijn massagepraktijk, gezien ik 3 weken zeker niet kan werken en dus minimale inkomstenderving is.
Daarvoor heb ik dus de belangrijkste acties eerst op ondernomen alvorens ik deze blog kon schrijven. Ik moest eerst mijn reserveersysteem rond de periode blokkeren voor enige boekingen en heb enkele afspraken geannuleerd. Daarnaast heb ik de tekst bij een nieuwsbericht wat aangepast en directe relaties op de hoogte gesteld van mijn operatiedatum. Binnenkort gaat er ook een nieuwsbrief uit naar mijn klanten, om hen ook op de hoogte te brengen van mijn afwezigheid. Het scheelt dat alles al wel is voorbereid, dus het simpel toepasbaar is en in de afgelopen 2 uur ook is gebeurd.
Voor de operatie zal ik op 10 juli de nieuwe dokter nog even zien/spreken om de laatste details door te nemen van de operatie en op welke wijze hij de sneetjes gaat zetten. En dan is het een spannende nacht, ik zal op 11 juli als eerste aan de beurt zijn, wat voor mij wel een geruststelling is: dan hoef je niet de hele dag te wachten of iets dergelijks. Waarschijnlijk zal mijn mams wel weer mee gaan, die mijn handje wil vasthouden. Blijf toch der zoon hé… 😛 En dan nog even: dan zijn de borsten weg. Eindelijk, maar toch. Ik heb er nu al zin in! Al zal het direct na de operatie nog wel wat zwelling kennen natuurlijk, dan is het tenminste weg :).
There are 4 comments
heel dapper romano.!!
en heel veel sterkte daar.!!
Heel veel sterkte
Pingback:Sterke vermoedens dat de energiebehoefte bij Klinefelters lager is | Ik en mijn Klinefelter
Pingback:Jubileum: 50 blogs verder… | Ik en mijn Klinefelter